john en jan - Reisverslag uit Bovenkarspel, Nederland van Anita Kamperman - WaarBenJij.nu john en jan - Reisverslag uit Bovenkarspel, Nederland van Anita Kamperman - WaarBenJij.nu

john en jan

Blijf op de hoogte en volg Anita

02 November 2012 | Nederland, Bovenkarspel

Oke, we zitten inmiddels bij de boardinggate te wachten op de vlucht naar Dusseldorf. Excuus voor de wellicht kromme zinnen en typfouten, maar dat is de vermoeidheid.
Voordat we boarden nog een verslagje van de laatste dag die we samen met John doorgebracht hebben.
De overstap van Gobabis naar de Okambara Elephant lodge is een grote. Niet in afstand (zo'n 2,5 uur rijden), wel in beleving. Daar waar Gobabis, voor mij in ieder geval, in het teken staat van Epako en dus van armoede, is de Okambara Elephant lodge een totaal andere kant van Afrika. De kant van wilde dieren, mooie natuur, luxe kamers, heerlijk eten, zon, vakantie, enz.
Alhoewel het even omschakelen is, genieten we er allemaal met volle teugen van na zo'n intensieve week. De weg naar de lodge bracht ons helemaal de rimboe in. Wat eerst een gravelroad was, werd al gauw een zandpad waarin we diverse hekken moesten passeren. Op de heenweg was Eric onze 'hekkenopener', op de terugweg had John die dubieuze eer.
De lodge bleek een soort kasteeltje te zijn die helemaal omgeven was met enorme cactusplanten en volières. Een soort oase midden in de woestijn. Onze kamers bleken enorme suites. John trof het. Hij had een kamer op de eerste verdieping met het mooiste uitzicht op de drinkwaterpoel als hij op het toilet zat.
Een heerlijk ontspannen sfeertje heerste in de gezamenlijke ruimte. Niet alleen door de inrichting en het personeel, maar vooral ook door alle dieren die er rond liepen. De jongens vonden het fantastisch. Katten, honden, een papagaai, en last but not least een tam stokstaartje, Jan genaamd!!!! Nu zijn stokstaartjes als ze niet tam zijn als super schattig, dus je kunt je voorstellen hoe dit exemplaar was. Hij liep gezellig rond op het terras en was altijd wel in voor een aai of een stoeipartijtje. Volgens de eigenaren leed hij aan een soort grootheidswaanzin; Jan was in de veronderstelling dat hij iedere cheetah wel aan kon.
Na een heerlijke lunch en een plons in het zwembad, gingen we op voedertoer. De eerste dag van onze rondreis en voor de jongens direct het hoogtepunt van de reis. Ze hebben het er nu nog steeds over! Eerst mochten ze mee de kooi van de rooikatten in. Sterker, ze mochten de rooikatten aaien en na een vraag aan de verzorger mochten ze de rooikatten ook voeren!! Wow, nog nooit zulke stralende koppies gezien. De dag kon niet meer stuk. En toen we dachten dat dit toch wel het toppunt van de dag was, liepen we naar het hekwerk waar een groepje van 3 cheetahs achter woonde op een enorm terrein. Nadat de verzorger eerst een chagrijnig luipaard had gevoerd, stelde hij voor dat we mee de kooi van de cheetahs in gingen. Ik heb eerst geprotesteert wat me niet door de jongens in dank werd afgenomen. Maar ja, wie laat nu zonder protest haar kinderen in een kooi met cheetahs?! Maar goed, na een overredingspraatje van de verzorger, gingen John, mijn ouders en de jongens de kooi in. Drie enorme beesten kwamen op de verzorger af. Hij had ze van kinds af aan verzorgd, dus ze waren vertrouwd met hem. Maar toch, het blijven wilde dieren en daar staan je kinderen twee meter vandaan! Hij begon de beesten rustig te voeren en vroeg daarna aan de jongens of ze de cheetahs wilden aaien. Nou, dat wilden de mannen wel!!!! Wat een stoere bikkels. Terwijl de cheetah stond te kauwen op een enorm stuk vlees, aaiden ze heel rustig zijn kop. Wow en bah tegelijk!!
Na deze geweldige ervaring zijn we met z'n allen de jeep in gegaan voor een gamedrive van vier uren. Fantastisch hoe stil de jongens konden zijn wanneer we in de buurt van dieren waren. En ja hoor, deze middag onze eerste olifanten van heel dichtbij gezien. Verder giraffen, springbokkies, kudu's, oryxen, zwijntjes, maar ook vier twee neushoorns met hun jongen. Prachtig!!
Vermoeid, maar voldaan kwamen we 's avonds weer aan bij de lodge. De jongens waren kapot, dus die heb ik heerlijk in bed gestopt. Gezellig samen in een tweepersoonsbed onder een klamboe in een kasteelkamer. Daarna hebben we met z'n vijven van een heerlijk diner op het terras genoten. Een prachtige afsluiting van de1,5 week waarin we samen met John zijn opgetrokken.


  • 02 November 2012 - 23:42

    Gea:

    Wat een indrukwekkende verhalen, en wat mooi onder woorden gebracht, Anita. Jammer dan de zonnepanelen nu niet geplaatst konden worden maar ja, overmacht...
    Gelukkig gaat het nog gebeuren!
    Ontroerend dat de jongens zelf speelgoed hebben gekocht van het geld dat ze bij elkaar hadden gespaard. En dan het verhaal van die op vlees kauwende cheetah met de aaiende handjes van David en Simon! Ik had vast en zeker ook gegriezeld... maar ze zullen dit nooit vergeten.
    Wat hebben jullie hen een prachtig geschenk gegeven! Deze reis zullen ze nooit vergeten. Een hele goede thuiskomst gewenst! Alle goeds, warme groet, Gea

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Bovenkarspel

Gobabis Part III

Opnieuw naar Namibie

Recente Reisverslagen:

02 November 2012

john en jan

02 November 2012

Harnas

02 November 2012

Kampermannen meet Gobabis

02 November 2012

radiostilte

19 Oktober 2012

D-day
Anita

Reisdagboek van een Namibie-fan!

Actief sinds 13 Jan. 2010
Verslag gelezen: 2394
Totaal aantal bezoekers 26470

Voorgaande reizen:

15 Oktober 2012 - 15 Oktober 2012

Gobabis Part III

08 April 2011 - 17 April 2011

Gobabis Part II

12 Februari 2010 - 28 Februari 2010

Anita aan de slag in Gobabis

Landen bezocht: