Doorweekt

Hallo allemaal,

Omdat ons programma nu niet zo druk is als vorige week, heb ik nu al even tijd om de weblog bij te werken. Harry, Marius en ik vinden het ontzettend leuk om steeds even de reacties van jullie te lezen. De mannen hebben volgens mij helemaal geen last van heimwee, maar de dames in het gezelschap beginnen hun kindjes (en man natuurlijk!!) wel te missen. Maar we kwijnen niet weg, hoor.
Vanacht voor het eerst in de tent geslapen. Wennen aan alle nieuwe geluiden om je heen. Er is vanacht veel regen gevallen. De mensen hier zijn er ontzettend blij mee. Vanochtend hebben we zalig ontbeten in de buitenlucht. Eerst een douche genomen (die is hier ook in de buitenlucht, achter een muurtje natuurlijk';-)). Om 7.30 uur zijn we in de open truck gestapt voor de rit naar de Okavangodelta. Nog best fris. We hebben een prachtige rit van 2 uur gemaakt. De meest wonderlijke vogels gezien, veel ezeltjes, geitjes (niet echt exotisch, maar wel leuk)en hangbuikzwijntjes. Na heel veel gehobbel en geklots in die wagen kwamen we aan bij de ligplaats van de mokoro's. Dit zijn prachtige houten bootjes die uit een boomstam gehouwen zijn. Daarin hadden de poolers (lokale mannen met een grote houten stok a la Venetie) een laagje riet neergelegd zodat het lekker zacht zat. De bootjes zijn niet 100% waterproof, dus na een paar meter hadden we al een nat achterwerk. Helaas, helaas voelde Harry zich helemaal niet lekker. Achteraf denken we dat 'ie een hypo had. Hij besloot toch uit de mokoro te gaan en terug naar de lodge te gaan. Stom dat niemand van ons met hem mee is gegaan. Hebben we ons erg schuldig om gevoeld.
Gelukkig voelde hij zich al gauw weer goed nadat hij wat gegeten had. De natuur is nu prachtig. Het riet staat enorm hoog en we zijn door honderden waterlelies gevaren. Super! Zoals voorspeld niet heel veel dieren onderweg gezien. Na ongeveer een uurtje varen zijn we ergens aangemeerd om een hele lange wandeling te maken. Tijdens de gamewalk hebben we een groepje hippo's gespot. Wat een indrukwekkende bekken. Verder nog wat aapjes en heel veel sporen van zebra's, giraffen, olifanten enzovoorts (ja, alleen de sporen). En verder ongeveer een miljoen mieren. Bleuh, we konden niet van de beesten af komen.En ze beten ook nog. Het was een supermooie wandeling; wel heel warm en vochtig. Dus we waren blij dat we na 2 uren even konden lunchen. Daarna weer terug in de mokoro's. Omdat Harry er niet meer was, had ik een mokoro helemaal voor mezelf. Voordeel, want daardoor maakte ik niet zoveel water. Na ongeveer een half uurtje varen begon het te druppen, toen begon het te regenen, toen begon het te plensen en toen zaten we midden in een stortbui. We zijn tot op ons bot nat geregend!!! Hilarisch, het was geen gezicht. Toen we weer aankwamen bij het eindpunt waren we tot op ons ondergoed nat. De truck bleek pas een uur later te komen, dus we zijn maar in de plenzende regen richting een dorpje gaan lopen. Erg veel lol gehad. Gelukkig bleek de truck na een half uurtje al te komen en konden we instappen. Een aantal had nog wat droge kleding bij zich, dus we hebben ons gauw omgekleed. Nu zitten we heerlijk bij de bar koffie te drinken.

Met Harry alles goed, dus geen zorgen. Hopelijk morgen weer een leuke dag.

doei,
Anita